>> een table d’ amis met een literair bevreemdend & alwetend randje

 

 

Eten tot we sterven. 

Het sterven niet vrezen. 

Vrezen lijdt tot de dood. 

Versen tot het leven. 

Vers zullen we zijn. 

Of we zullen niet zijn. 

 

Een manifestatie van de vrije wil. 

Elke avond weer. Weer meer.  

 

 

bart van gyseghem⎮a sinnerman kookt.

bart van gyseghem⎮a sinnerman doet dat niet slecht.

bart van gyseghem⎮a sinnerman zegt wat hij te zeggen heeft. 

Over de gerechten. 

Over de drank. Over het teveel ervan. 

Over de hongersnood ook. Onze honger naar kennis. En begrijpen.

bart van gyseghem⎮a sinnerman vindt het begrijpen & weten onderliggend 

                                                        aan het voelen & smaken. 

 

 

Een grootse tafel staat gedekt met het schoonste eclectische servies. Met bloemen die in kleuren niet bij elkaar passen.

Met glazen die klinken als gebroken kristal. 

Het is bovenal een avond van delen & overgave. Een overgave aan de zonde die gulzigheid heet. 

‘Het Grootse Schransen’ is de kern van

bart van gyseghem⎮a sinnerman

in een notendop, verzameld aan een tafel.